خدمات و محصولات بانکی(Banking Product and Services)
مفهوم:
والد:
بعد:
فرزند:
لید
محصولات و خدمات بانکی به دو گروه قابل تقسیم است: حساب بانکداری (دفتر بانکی) و حساب خرید و فروش بانک (دفتر معاملاتی بانک). حساب بانکداری شامل فعالیت بانکداری (جمع‌آوری سپرده‌ها، وام دادن و وام گرفتن پول، نگهداشتن و انتشار اوراق بهادار) با هدف ایجاد عایدات از جریان نقدی با فروش هر از گاهی دارایی‌ها (اما نه با گردش چشمگیر موجودی) است. برخلاف حساب بانکداری، حساب خرید و فروش همه فعالیت‌های خرید و فروش بانک را شامل می‌شود. محصولات و خدمات بانکی به معنای انجام فرآیندهای ارائه خدمات خزانه‌داری یا سایر خدمات مدیریت وجوه نقد و ارائه خدمات کارت، شامل کارت‌های اعتباری (کارت‌های خرید و کارت‌های تجاری)، کارت‌های پیش‌پرداخت، شامل حقوق و دستمزد، کارت‌های هدیه و ارزش ذخیره شده، پردازش خدمات بازرگانی، و خدمات کارت بدهی توسط مؤسسه بانکی است.
به نحو سنتی، بانک‌ها سپرده‌ها را می‌پذیرند و از مزیتهای نسبی خود بهرهبرداری می‌کنند تا سپرده‌ها را به وام تبدیل کنند. بانک ریسک اعتبار (یعنی نکول) را میپذیرد، دارایی را در ترازنامه خود نگه می‌دارد، مشتریان وام‌گیرنده خود را پایش می‌کند و میزان سرمایه مناسب برای پوشش دادن به ریسک‌های غیرمنتظره را نگه می‌دارد. اما به مرور زمان محصولات و خدمات بانکی تکامل یافته و تغییرات جدی در چگونگی پیاده‌سازی آنها در سطح داخلی و جهانی به وجود آمده است. نقش سنتی بانک‌ها در اقتصاد از رویکرد واسطه‌گری سنتی به پنجره واحد تکامل یافت که در آن بانک‌ها طیفی گسترده از محصولات و خدمات مالی را ارائه می‌کنند و با موجی گسترده از نوآوری‌های مالی ارتقا یافته‌اند. در دهه اخیر فناوری مالی (به اصطلاح فین‌تک) نیروهای تحولآفرین بیشتر و ریسک‌های جدیدی در ارائه محصولات و خدمات بانکی ایجاد کرده است که در دهه‌های آینده بیشتر از آن خواهیم شنید.
تعریف به حد
محصولات و خدمات بانکی شامل انجام فرآیندهای بانکداری اعم تجهیز و تخصیص منابع و خرید و فروش خدمات چون خدمات خزانه‌داری یا خدمات مدیریت وجوه نقد است. ارائه محصولات و خدمات بانکی متناسب با مدل کسب وکاری هر بانک و تحت شعاع پذیرش ریسک‌های مختلف بوده که از این مجرا برای بانک ایجاد درآمد و سود می‌کند. ارائه با کیفیت‌تر و ارزان‌تر محصولات و خدمات بانکی تحت نظر مدیریت شایسته بانکی و اجرای مناسب حاکمیت شرکتی، به جذب مشتری بیشتر و بهبود سطح سودآوری بانک کمک می‌کند.
وجوه افتراق یا شقوق مختلف
محصولات و خدمات بانکی به دو گروه قابل تقسیم است: حساب بانکداری (دفتر بانکی) و حساب خرید و فروش بانک (دفتر معاملاتی بانک). همچنین محصولات و خدمات بانکی بنا به بانک و طرح کسب‌وکار آن، متفاوت از دیگری است. محصولات و خدمات بانکی در بانکداری «خرد» یا «تجاری» فعالیت‌های وام‌دهی سنتی‌تر و واسپاری را پوشش می‌دهد درحالی‌که محصولات و خدمات بانکی در بانکداری «سرمایه‌گذاری» فعالیت‌های تجاری و درآمد حق‌الزحمه‌ای ازقبیل فهرست‌بندی شرکت‌های بورس سهام و ادغام‌ها و تملک‌ها را شامل می‌شود. یک هدف مشترک همه محصولات و خدمات بانکی میزان بازدهی سرمایه است. هر محصول و خدمت بانکی با توجه به میزان ریسکی که نمایان می‌سازد لازم خواهد بود به بازده تصریح‌شده برای سرمایه مورد استفاده خود برسد.
فهرست مطالب
محتویات
مقدمه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
هر بانک به شیوه‌های بسیار متفاوت نظیر بهره، حق‌الزحمه مبادله و مشاوره مالی می‌تواند برای خود درآمد ایجاد کند. به طور سنتی، مشهودترین روش کسب درآمد، دریافت بهره از سرمایه‌ای است که به مشتریان وام داده می‌شود. بانک از تفاوت بین نرخ بهره‌ای که به سپرده‌ها و سایر منابع وجوه می‌پردازد و نرخ بهره‌ای که از فعالیت‌های وام‌دهی خود دریافت می‌کند سود میبرد. این تفاوت را تفاوت بین هزینه وجوه و نرخ بهره وام می‌نامند. در طول تاریخ، سودآوری فعالیت‌های وام‌دهی به شکل چرخه‌ای بوده است و به نیازها و نقاط قوت مشتریانِ وام و مرحله چرخه‌های اقتصادی بستگی دارد. حق‌الزحمه‌ها و مشاوره‌های مالی جریان درآمدی باثبات‌تری را تشکیل می‌دهند و بنابراین بانک‌ها تاکید بیشتری روی این خطوط درآمدی دارند تا عملکرد مالی خود را هموار کنند.
همه فعالیت‌ها، محصولات و خدمات بانکداری را به دو گروه متفاوت قابل تقسیم است: حساب بانکداری و حساب خرید و فروش. حساب بانکداری شامل فعالیت بانکداری (وام دادن و وام گرفتن پول، نگهداشتن و انتشار اوراق بهادار و جمع‌آوری سپرده‌ها) با هدف ایجاد عایدات از جریان نقدی با فروش هر از گاهی دارایی‌ها، اما نه با گردش چشمگیر موجودی است. برخلاف حساب بانکداری، حساب خرید و فروش همه فعالیت‌های خرید و فروش بانک را شامل می‌شود.
تعریف[ویرایش | ویرایش مبدأ]
محصولات و خدمات بانکی به معنای هر کدام از فرایندهای ذیل است که از سوی مؤسسه بانکی ایجاد می‌شود: (الف) هر گونه خدمات خزانه‌داری یا سایر خدمات مدیریت وجوه نقد شامل حساب‌های سپرده، منشاءیابی از اتاق تهاتر خودکار و انتقال سایر وجوه، سپرده‌پذیری (شامل صندوق نقد و سپرده دیداری)، حساب‌های مانده صفر و انتقالات بانکی، فرآیند عملیاتی اقلام بازده‌دار، حساب‌های هزینه کنترل‌شده، پاداش مثبت، مدیریت اسناد دریافتنی و حساب‌های اسناد دریافتنی، اصلاح و تطبیق حساب و گزارش‌دهی اطلاعات، برون‌سپاری قابل پرداخت، پردازش حقوق و دستمزد، خدمات تامین مالی تجاری، حساب‌های سرمایه‌گذاری و حساب‌های اوراق بهادار و (ب) خدمات کارت، شامل کارت‌های اعتباری (کارت‌های خرید و کارت‌های تجاری)، کارت‌های پیش‌پرداخت، شامل حقوق و دستمزد، کارت‌های هدیه و ارزش ذخیره شده، پردازش خدمات بازرگانی، و خدمات کارت بدهی.
کسب و کار بانکداری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ما جنبه‌های متفاوت کسب و کار بانکداری را معرفی کردیم. در مورد بزرگترین بانک‌ها این جنبه‌ها ماهیت گسترده متفاوتی دارند. به بیان ساده‌تر، بانکداری «خرد» یا «تجاری» فعالیت‌های وام‌دهی سنتی‌تر و واسپاری را پوشش می‌دهد درحالی‌که بانکداری «سرمایه‌گذاری» فعالیت‌های تجاری و درآمد حق‌الزحمه‌ای ازقبیل فهرست‌بندی شرکت‌های بورس سهام و ادغام‌ها و تملک‌ها را پوشش می‌دهد. یک هدف مشترک همه فعالیت‌های بانکداری میزان بازدهی سرمایه است. هر فعالیت خاص با توجه به میزان ریسکی که نمایان می‌سازد لازم خواهد بود به بازده تصریح‌شده برای سرمایه مورد استفاده خود برسد.
برخی محصولات و خدمات بانکی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از جمله محصولات و خدمات بانکی در بانکداری شخصی می‌توان به حساب جاری، حساب سپرده، سپرده مدت‌دار، حساب سپرده پیش‌آگهی، حساب صندوق، وام شخصی تضمین‌شده، وام شخصی تضمیننشده، کارت اعتباری و از جمله محصولات و خدمات بانکی در بانکداری کسب و کاری می‌توان به حساب جاری، حساب سپرده، حساب سپرده به دلار امریکا و یورو، وام استارتاپی تضمین نشده، وام مدت‌دار تضمین شده، وام مدت‌دار تضمین نشده، خط نقدینگی آماده، وام رهنی تجاری، تامین مالی کوتاه‌مدت مسکن، تنزیل سیاهه فروش، کارت اعتباری و خدمات ارزی اشاره کرد.
بانکداری به مثابه خدمت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بانکداری به مثابه خدمت، فرایند از آغاز تا پایانی است که اجرای تمام و کمال یک خدمت مالی ارائه شده در فضای وب را تضمین می‌کند. چنین خدمت بانکداری دیجیتالی به محض درخواست دردسترس است و در یک چارچوب زمانی معین انجام می‌شود.
بانکداری به مثابه خدمت را می‌توان شبکه ارزشی در نظر گرفت که هدفش ادغام پیوستۀ تعداد هر چه بیشتر ارائه‌دهندگان خدمت است تا به شکل فرآیندی جامع برای تکمیل یک خدمت مالی به شیوه کارآمد و به موقع درآید. بانکداری به مثابه خدمت شامل ویژگی‌های معین علاوه بر ارائه یک خدمت مالی است. در آنجا باید ابزارهایی برای مدیریت، استقرار و تحویل محیط خدمات وجود داشته باشد. این خدمات البته باید از نظر قانونی با قوانین بانکداری در مناطق دردسترس مطابقت داشته باشد، به طوری که (دست‌کم) یک موجودیت درون فرآیند تملک مجوز بانکداری باشد. مهمترین آنها اطمینان‌یابی از استقرار سازوکارهای مناسب در ارائه امنیت، ازقبیل گواهی اصالت قوی و تمهیدات اضافی برای حمایت از اطلاعات حساس در برابر دسترسی غیرمجاز در سراسر این فرآیند است. این سازوکارهای امنیتی باید با قوانین حمایت از داده‌ها برای حوزۀ قضایی مربوطه مطابقت داشته باشد. با اشاعه و پذیرش بانکداری به مثابه خدمت، می‌توان پیدایش و رشد سریع فین‌تک را انتظار داشت. فین‌تک «کسب و کاری با هدف ارائه خدمات مالی به کمک نرم‌افزار و فناوری مدرن» است.
نقش در حال تحول بانک‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
چندین دهه پیش از بحران بزرگ مالی بود که ویژگی‌های ساختاری بانکداری و تامین مالی تکامل یافت، و تغییرات جدی در چگونگی فعالیت بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی در نظام مالی در سطح داخلی و جهانی به وجود آورد. نقش سنتی بانک‌ها در اقتصاد از رویکرد واسطه‌گری سنتی به پنجره واحد تکامل یافت که در آن بانک‌ها طیفی گسترده از خدمات مالی را ارائه می‌کنند و با موجی گسترده از نوآوری‌های مالی ارتقا یافتند. بانک‌ها و بازارهای مالی هر چه بیشتر به هم پیوند خوردند و ادغام شدند که به ریسک سیستمیک فزاینده منجر شد. به تازگی، فناوری مالی (به اصطلاح فین‌تک) نیروهای تحولآفرین بیشتر و ریسک‌های جدید در صنعت مالی ایجاد کرد که هنوز در دهه‌های آینده کشف می‌شود.
بانک‌ها به طور سنتی نقشهای اقتصادی بنیادی، عمدتا فراهم‌کردن نقدینگی، تغییردادن تاریخ سررسید وام، مدیریت ریسک و نوآوری مالی انجام دادهاند. با توجه به اینکه آنها این نقش‌ها را در طی چرخه کلان اقتصادی چقدر مناسب انجام داده باشند، به شکل جذب‌کنندگان شوک یا برعکس به شکل منشا و عامل شوک ظاهر می‌شوند. بانک‌ها از گذشته تاکنون از مزایای اطلاعاتی، تحلیل ریسک و پایش برخوردارند که آنها را قادر می‌کند مسائل تقارن اطلاعاتی را حل کنند و بنابراین کژمنشی و کژگزینی را تخفیف دهند. بانک‌ها سپرده‌ها را می‌پذیرند و از مزیتهای نسبی خود بهرهبرداری می‌کنند تا سپرده‌ها را به وام تبدیل کنند. بانک ریسک اعتبار (یعنی نکول) را میپذیرد، دارایی را در ترازنامه خود نگه می‌دارد، مشتریان وام‌گیرنده خود را پایش می‌کند و میزان سرمایه مناسب برای پوشش دادن به ریسک‌های غیرمنتظره را نگه می‌دارد. بانک همچنین وام‌های خود را به شکل درونی به نحوی کارآمد از طریق ریسک اصلی «بیمه می‌کند» که در نرخ بهره برای وام‌ها گنجانده می‌شود. در این فرایند، بانک خدمت یکپارچه عرضه می‌کند که همه وظایف اصلی در فرایند واسطه‌گری مالی را انجام می‌دهد.
جستارهای وابسته
- حساب بانکداری
- حساب خرید و فروش
- محصولات بهره
- محصولات و خدمات بانکداری حق‌الزحمه‌ای
پانویس/ پاورقی
منابع
- Choudhry, Moorad (2018). The Moorad Choudhry Anthology: Past, Present and Future Principles of Banking and Finance. John Wiley & Sons.
- Pejic, Igor (28 March 2019). Blockchain Babel: The Crypto-craze and the Challenge to Business (1st ed.). Kogan Page. ISBN 9780749484163.
- https://www.lawinsider.com/dictionary/bank-products
پیوند به بیرون
الگوهای ناوبری
رده