استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی ۹ (IFRS 9)

نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۴ توسط Wikibadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تعریف

استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی 9 برای دوره های زمانی سالانه  و با شروع از اول ژانویه 2018 مجوز لازم را دریافت کرد. این استانداردها تعیین می کنند که چگونه یک نهاد باید دارایی های مالی، بدهی های مالی و برخی قراردادها را طبقه بندی و اندازه گیری کرده تا جایی که خرید یا فروش اقلام غیرمالی را انجام دهد. استانداردهای مذکور از هر نهاد می خواهد که دارایی مالی یا بدهی مالی را در صورت های مالی در زمانی شناسایی کند و قلم مذکور با ذخایر قراردادی طرف می شود.

متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

English Definition 1: IFRS 9 is effective for annual periods beginning on or after 1 January 2018 with early application permitted. IFRS 9 specifies how an entity should classify and measure financial assets, financial liabilities, and some contracts to buy or sell non-financial items. IFRS 9 requires an entity to recognise a financial asset or a financial liability in its statement of financial position when it becomes party to the contractual provisions of the instrument.

English Definition 2: IFRS 9 replaces IAS 39, Financial Instruments – Recognition and Measurement. It is meant to respond to criticisms that IAS 39 is too complex, inconsistent with the way entities manage their businesses and risks, and defers the recognition of credit losses on loans and receivables until too late in the credit cycle. The IASB had always intended to reconsider IAS 39, but the financial crisis made this a priority. The IASB developed IFRS 9 in three phases, dealing separately with the classification and measurement of financial assets, impairment and hedging.

English Definition 3: IFRS 9 Financial Instruments is the IASB’s replacement of IAS 39 Financial Instruments: Recognition and

Measurement. The Standard includes requirements for recognition and measurement, impairment, derecognition and general hedge accounting. The version of IFRS 9 issued in 2014 supersedes all previous versions and is mandatorily effective for periods beginning on or after 1 January 2018 with early adoption permitted (subject to local endorsement requirements).

For a limited period, previous versions of IFRS 91 may be adopted early, provided the relevant date of initial

application is before 1 February 2015 (again, subject to local endorsement requirements).

ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

منبع اول: استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی 9 برای دوره های زمانی سالانه  و با شروع از اول ژانویه 2018 و بر مبنای درخواست زودهنگام مجوز لازم را دریافت کرد. این استانداردها تعیین می کنند که چگونه یک نهاد باید دارایی ها و بدهی های مالی و برخی قراردادهای خود را برای خرید و فروش اقلام غیرمالی طبقه بندی و اندازه گیری  کند. استانداردهای مذکور از هر نهاد می خواهد که دارایی مالی یا بدهی مالی را در صورت های مالی در زمانی شناسایی کند و قلم مذکور با ذخایر قراردادی طرف می شود.

منبع دوم: استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی 9 جایگزین IAS 39 در خصوص ابزارهای مالی-درشناسایی و اندازه گیری-شد و هدف از طراحی و تنظیم آن پاسخ به انتقاداتی مبنی بر بسیار پیچیده و ناسازگار  بودن IAS 39 با شیوه مدیریت کسب و کار ها و ریسک ها در شرکت ها و همچنین کندی آن در شناسایی زیان های اعتباری  تسهیلات و اسناد دریافتنی در چرخه اعتباری بوده است. IASB همواره به دنبال بازنگری IAS 39 بود، اما بحران مالی آن را تبدیل به یک اولویت نمود. IASB استانداردهای گزاشگری مالی بین المللی 9 را در سه فاز مبتنی بر طبقه بندی و اندازه گیری دارایی های مالی، کاهش ارزش و پوشش ریسک  توسعه داد.

منبع سوم: استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی 9 ابزارهای مالی جایگزین ابزارهای مالی IAS 39 می باشد: شناسایی و اندازه گیری. استاندارد مذکور شامل الزامات برای شناسایی و اندازه گیری، کاهش ارزش، عدم شناسایی و پوشش در حسابداری عمومی می شود. نسخه شماره 9 در سال 2014 بر همه نسخه های پیشین مقدم بود و به طور اجباری برای دوره هایی که شروع آن ها از اول ژانویه 2018 بود با پذیش اولیه مجوز لازم (به شرط الزامات قبولی محلی) را دریافت کرد. نسخه های پیشین استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی 9 برای یک دوره محدود ممکن بود در مرحله اولیه پذیرش شود و این به شرطی بود که تاریخ مربوط به درخواست پیش از اول ژانویه 2015 (به شرط الزامات قبولی محلی)  باشد.

آدرس منابع غیر‌فارسی

Reference Address 1: https://www.ifrs.org/issued-standards/list-of-standards/ifrs-9-financial-instruments/

Reference Address 2: https://www.pwc.com/gx/en/audit-services/ifrs/publications/ifrs-9/ifrs-9-understanding-the-basics.pdf

Reference Address 3: https://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/ru/Documents/audit/ifrs-9-financial-instruments-en.pdf

متون منتخب از منابع فارسی

تعریف فارسی اول: استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 با عنوان «ابزار مالی» مطرح است. این استاندارد در سال 2014 منتشر شد و جایگزین استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره 39( IAS39) با عنوان «ابزار مالی: شناخت و اندازه‌گیری» می‌گردد. این استاندارد از سه بخش تشکیل شده است: طبقه‌بندی و اندازه‌گیری، کاهش ارزش و حسابداری مصون‌سازی. مهمترین تغییری که در اثر استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 حاصل شد، نحوه حساب کردن زیان وام از سوی بانک‌ها است، اما این استاندارد به دیگر شرکت‌ها نیز مربوط است. تعریف فارسی دوم: استاندارد بین المللی شماره 9 گزارشگری مالی بعد از مدت‌ها تعویق در اجرا، بالاخره از ابتدای سال 2018 اجرایی شد. این استاندارد جایگزین IAS شماره 39 خواهد بود. موضوع اصلی این استاندارد نحوه شناخت و اندازه‌گیری ابزارهای مالی است. ابزارهای مالی قراردادهایی است که برای یک طرف دارایی مالی و برای طرف دیگر بدهی مالی یا حقوق مالکانه ایجاد می‌کند. تعریف فوق دامنه کاربرد این استاندارد را در حسابداری و گزارشگری مالی نمایش می‌دهد.

آدرس منابع فارسی

تعریف فارسی اول: http://www.hesabras.com

آدرس منبع فارسی دوم: https://pact.ir/

الگوی نوشتار تعریف

این متن یک نوشتار تعریف است.

رده